Od dawna wiadomo było, że tylko kwestią czasu pozostaje to, kiedy pierwsze zarażone koronawirusem osoby trafią na oddział wołomińskiego szpitala. Ten, co prawda nadal pozostaje na liście rezerwowej ministra zdrowia, ale wypełniając swe statutowe zadania wciąż przyjmuje pacjentów i leczy przebywających tu chorych. I gdy najmocniej obawiano się o przyjęcie zarażonego, to oczekiwanie zagrożenie przyszło ze strony osoby z lekarskiego personelu. Dziś już ze spokojem można powiedzieć, że pobrane wymazy ostatecznie okazały się ujemne, ale zamknięcie trzech szpitalnych oddziałów wywołało szok i chwilową panikę. Wiemy, co działo się wewnątrz.

„Godzinę zero” dla wirusa COVID-19 w wołomińskim szpitalu mamy już za sobą. Szczęśliwie dla wszystkich, skończyło się pomyślnie i nikt nie jest zarażony. Szpitalne służby przeszły udanie czas próby, ale trudno powiedzieć, jak to ocenią zatrzymane na całodobowej kwarantannie pacjentki z oddziałów ginekologii, neonatologii, traktu porodowego.

To był środowy poranek, gdy w wołomińskim szpitalu, zapanowała dziwna cisza.

Podążający do pracy (zamaskowany personel), już od głównego wejścia wyczuwał instynktownie przygnębiającą atmosferę. – Ktoś z personelu wychodzący z nocnej zmiany półtonem uprzedził nas idących do pracy, co się dzieje. „Koronawirus. III piętro – ginekologia z noworodkami”. Więcej słów, nie trzeba było wypowiadać. Po prostu, zaczęło się… – relacjonuje jedna z pracownic szpitala. Choć pracuje tu od lat, takich min kolegów i koleżanek nie widziała nigdy. – Szok, obawa ale i determinacja w oczach – uzupełnia szybko. – Po wejściu na swój oddział natychmiast łapię za telefon, dzwonię w kilka miejsc, rozmawiam z dziewczynami. W moment utwierdzam się, że uzyskana w korytarzu szpitalnym informacja, jest prawdziwa – opowiada, z wypiekami na twarzy, mimo że „akcja” miała miejsce dwa dni wcześniej.

Jest parę minut po godzinie 8.00. Wiadomo, że nieco wcześniej rozpoczęło się posiedzenie sztabu kryzysowego. W jego skład wchodzi kilku członków dyrekcji, kierownicy oddziałów podejrzanych o zagrożenie epidemiologiczne COVID-19, oraz ci z zespołu do spraw zakażeń w szpitalu. Wiadomo, że wszystkie służby i instytucje, w tym Wojewoda zostały natychmiast powiadomione. Dyrekcja szpitala wstrzymuje przyjęcia.

– Ktoś krzyczy, że na SOR jest jakaś rodząca, natychmiast odsyłają ją do innego szpitala. Nikt nie dyskutuje z decyzją, szybko ja wykonują. W głowie mam tysiące przebiegających myśli: co, gdzie, jak? Ręce nerwowo chowają się same do kieszeni białego kitla. Po chwili na korytarzu zapanowała jakaś dziwna cisza, może z niedowierzania, że tu, że my, że to już… – mówi pielęgniarka, może nieco nieskładnie, ale to przez emocje.

III piętro zamarło – poziom niedostępny. Kolejne próbujące się dostać za drzwi oddziału nieuświadomione osoby miotają się po klatce schodowej. W tym te odpowiedzialne za zamówienia, administrację czy konsultacje w oddziale. Wszyscy odsyłani są z kwitkiem. Przez chwilę pojawia się jakaś kartka z napisem „Zakaz wstępu, zagrożenie epidemiologiczne.” Fakt ten szybko zmniejsza ilość chętnych do przestąpienia progu oddziału. (…)

Więcej na łamach Wieści.

http://www.e-kiosk.pl/index.php?page=titleissues&id_title=154563

https://www.egazety.pl/marpan/e-wydanie-wiesci-podwarszawskie.html

To kolejny już artykuł poświęcony wołomińskiej Fundacji Daj Mi Skrzydła, niezwykle prężnie działającej na terenie stolicy powiatu. Kilka prywatnych osób z Wołomina, kierujących Fundacją, przez ostatni rok zorganizowało m.in. remonty mieszkań najbardziej potrzebującym, samotnym osobom, zebrało pieniądze na niezliczoną liczbę akcji pomocy zarówno chorym, jak i instytucjom, a także współorganizowało najbardziej liczne miejskie imprezy. Jak wygląda kolejna już pomoc – tym razem samotnej, schorowanej matce trójki dzieci z Wołomina? Rozmawiamy o tym z prezes Fundacji Anną Jadacką.

W jaki sposób fundacja dowiedziała się o trudnej sytuacji Pani Iwony? 

– To pani Iwona usłyszała o Fundacji Daj Mi Skrzydła z lokalnych mediów. W tamtym czasie byliśmy w trakcie remontu mieszkania dla pani Moniki i jej córki. Już po pierwszej rozmowie telefonicznej z panią Iwoną wiedzieliśmy, że jej sytuacja jest dramatyczna. To kobieta, po przebytej ciężkiej chorobie nowotworowej, matka samotnie wychowująca czwórkę swoich dzieci w wieku szkolnym i przedszkolnym, nie mogąca zapewnić im godnych warunków mieszkaniowych. Nie potrafiliśmy przejść obok tej rodziny obojętnie. Już podczas pierwszego spotkania z panią Iwoną w siedzibie fundacji zadeklarowaliśmy swoją pomoc przy remoncie, a także wsparcie w zakresie pozyskiwania środków, niezbędnych do wyremontowania mieszkania.

Co jest remontowane w lokalu? 

– Niestety, mieszkanie komunalne, którego najemcą jest pani Iwona, wymagało generalnego remontu. Jest to lokal, w którym niegdyś znajdował się sklep spożywczy oraz sklep z używaną odzieżą. To miejsce ma swoją historię, ewidentnie dostrzec można było jego zniszczenie, spowodowane wieloletnim użytkowaniem. Wraz z pracownikami Przedsiębiorstwa Komunalnego w Wołominie ustaliliśmy, że fundacja w miarę możliwości finansowych pomoże w remoncie, aby w mieszkaniu stworzyć idealne i bezpieczne miejsce dla pięcioosobowej rodziny. Było to nie lada wyzwanie, aby na 42m2 wygospodarować pokoje dla czwórki dzieci, pokój dzienny dla pani Iwony wraz z aneksem kuchennym, łazienkę oraz część jadalną. I tutaj z pomocą przyszła pani Katarzyna Żelezik ze Studia 8/8 Architektura i Projektowane Wnętrz, która bezpłatnie i z pełnym zaangażowaniem stworzyła projekt funkcjonalnego mieszkania, gdzie każdy z członków rodziny znajdzie odrobinę przestrzeni dla siebie. W lokalu musieliśmy zmienić instalację hydrauliczną i elektryczną, zrobić nową wylewkę na podłogę, sufity podwieszane, wyrównać ściany oraz elementy wykończeniowe, począwszy od glazury i terakoty w łazience, poprzez panele podłogowe i drzwi wewnętrzne. Pracy jest naprawdę mnóstwo.

Kto zgłosił się do pomocy przy remoncie?  (…)

Więcej na łamach Wieści.

http://www.e-kiosk.pl/index.php?page=titleissues&id_title=154563

https://www.egazety.pl/marpan/e-wydanie-wiesci-podwarszawskie.html

Burmistrz Zielonki ogłosił, że w lokalnej szwalni szyta jest właśnie na koszt miasta pierwsza partia maseczek dla mieszkańców. W ten sposób w czasie epidemii miasto zadba o bezpieczeństwo, ale też wesprze lokalnego przedsiębiorcę.

Jak poinformował nas burmistrz Kamil Iwandowski, maseczki z fizeliny z gumką w pierwszej kolejności trafią do seniorów oraz Ośrodka Zdrowia, lokalnej policji i Ochotniczej Straży Pożarnej. – Na razie szyje się pierwsza partia w ilości 7 tysięcy, a potem kolejne, po tyle samo maseczek – mówi burmistrz. (…)

Więcej na łamach Wieści.

http://www.e-kiosk.pl/index.php?page=titleissues&id_title=154563

https://www.egazety.pl/marpan/e-wydanie-wiesci-podwarszawskie.html

W ubiegłym numerze pisaliśmy o dylemacie burmistrzów, którzy nie wiedząc jak zachować się w nowej sytuacji, na wszelki wypadek postanowili zamknąć miejskie targowiska. Burmistrz Wołomina z prośbą o radę w tej sprawie zwróciła się nawet do premiera RP i starosty wołomińskiego. Starosta odpowiedział.

Jak napisał w liście do burmistrz Wołomina Elżbiety Radwan, to w gestii zarządcy targowiska/bazaru leży decyzja o dalszym funkcjonowaniu placu targowego oraz organizacji sprzedaży. Jeśli zarządca jest w stanie wprowadzić i egzekwować zalecenia GIS, nie ma przeciwwskazań do dalszego funkcjonowania targowiska/bazaru. (…)

Więcej na łamach Wieści.

http://www.e-kiosk.pl/index.php?page=titleissues&id_title=154563

https://www.egazety.pl/marpan/e-wydanie-wiesci-podwarszawskie.html