Tłumy wiernych. Setki żołnierzy w mundurach z epoki i współczesnych. Dziesiątki zaproszonych gości krzątających się po alejkach dopiero co odrestaurowanego cmentarza w Radzyminie. Atmosfera powagi, a jednocześnie radosnego święta. Bo jakże inaczej można byłoby obchodzić 94. rocznicę Bitwy Warszawskiej.
Msza święta celebrowana na radzymińskim cmentarzu Bohaterów 1920 roku jest kulminacyjnym punktem corocznych obchodów Cudu nad Wisłą. Tu spotykają się wszyscy ci, którzy wcześniej gościli na ossowskich polach, brali udział w centralnych uroczystościach w Warszawie, a także ci, którym żadne inne miejsce do owego świętowania nie pasuje.
Być może dlatego 15 sierpnia każdego roku o dobre miejsce jest naprawdę trudno, a to siedzące staje się marzeniem. A mimo to na cmentarz przychodzą tłumy, tak jak w tym roku. Jest jeszcze coś, co odróżnia radzymińskie msze od innych, celebrowanych w okolicy. Tu od lat unika się polityki. W niczym i nikomu nie przeszkadza, że poseł PiS siedzi obok tego z PO czy PSL, samorządowiec nie pogardzi sąsiadem z opozycji. Tu tak jest i być musi, bo to jest specyfika tego miejsca. Nie dochodzi do politycznych wyścigów, nie dzieli się Polaków na lepszych czy gorszych, wszystko jest stonowane, poważne i jakby natchnione patriotyzmem. A skoro tak, to i celebra jest całkowicie odmienna, co daje się zawsze słyszeć od tych, którzy w to miejsce trafili po raz pierwszy. Tak też było i w tym roku. (…)
Więcej na łamach Wieści.